ക്ലാര

ക്ലാര.

മഴയിൽ
ചില്ലു ജാലകങ്ങളിലുതിർന്ന
ജലകണങ്ങളിൽ
ഇന്നൊരിക്കൽക്കൂടി
നിന്റെ സാമീപ്യം ഞാനറിഞ്ഞു.

മഷികലങ്ങിയ മിഴികളിൽ
നീർക്കുമിളകൾ വീണുടയുന്ന
കണ്‍പീലികൾ

മഴമുത്തുകൾ ചുംബിച്ചൊഴികിയ
വിറയാർന്ന ചുണ്ടുകളിലെ
വാചാലമായ മൗനം..

നനഞൊട്ടിയ മേനിയിൽ
ഞാനറിഞ്ഞ അഭൗമീക
പ്രണയസൗരഭ്യം

ഇനിയുമെഴുതപ്പെടാത്ത
ഒരു കവിതയുടെ
നിഗൂഡ സൌന്ദര്യം പോലെ

സർവേന്ദ്രിയങ്ങളിലൂടെയും
സംവദിക്കപ്പെട്ട പ്രണയത്തിന്റെ
മധുരമായൊരോർമയായി

ഓരോ മഴയിലും നിന്നോടൊപ്പം
ജനിക്കുകയും, പെയ്തൊഴിഞ്ഞ
മഴയുടെ മൗനത്തിൽ മരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ഊഷരഭൂവിലെ വിദൂരസ്ഥലികളിൽ
വേനൽക്കാറ്റ് പുതഞ്ഞ
മുൾച്ചെടികൾക്ക് നടുവിൽ
ഇനിയൊരു മഴയ്ക്ക്‌ കാതോർത്ത്‌,
നീയും ഞാനും
ഒരു കവിതയും....

By shihab Ibrahim